Posted in
Uncategorized on November 5, 2009 by Kamonchanok
เคยได้ยินไม๊
เด็กด้อยโอกาสอ่ะ
แต่ตอนนี้รุสึกว่าตัวเองอยู่ในสภาวะเป็นเด็กด้อยอากาศนะ
เพราะ กทม. เนี่ยมลพิษเยอะจิงๆ
ทามงานทั้งวันนั่งรถกลับบ้าน ลองล้างหน้า หรือเอากระดาษทิชชูเช็ดหน้าดูสิ
ว่ามันดำแค่ไหน เหนแล้วสยองเลย
ตอนแรกนึกว่า เซลล์ผิวหน้ากำลังผลัดผิว ดูไปดูมามันไม่ใช่นี่หว่า
ฝุ่นชัดๆ
แหม…..ก่อนไปทามงานไอ้เราก้อว่าทาแป้งให้หน้าขาวนวลดีแล้วนะ
แล้วยังไงเนี่ย ตรงเยน ไอ้แป้งที่ทากลายสภาพ เป็นมลพิษ(ฝุ่นๆ)ซะงั้นอ่ะ
เปนไงล่ะ เจริญไม๊ มลพิษบนมลพิษ( pollution บน sight pollution )555+
“su! su! สู้! สู้! กับระยะเวลาการฝึกงานที่เหลือน๊า”
Leave a comment »